جنبش سبز

در پسین روزهای فصل بهار               برگها در هجوم پاییزند

زردها روی شاخه می مانند              سبزها روی خاک می ریزند

جای عطر اقاقی و گل یاس               بوی خون در فضای این شهر است

گویی احساس سربلندی و اوج          با تمام درخت ها قهر است

از کف سنگفرش هر کوچه                خون ناحق لاله را شستند

غافل از اینکه در تمامی شهر            سروها جای لاله ها رستند

شب به شب روی شاخه هر سرو      قمری و چلچله هم آواز است

بانگ ا...اکبر از هر سو                     نغمه ساز و نغمه پرداز است

هر دهانی که بوی گل میداد              دوختندش به نوک سوزنها

بوی گل شد گلاب و جاری گشت        از دو چشم خمار سوسن ها

ناله پرشرار مرغ سحر                      معنی اش ارتداد و بی دینی است

در زمستان ذوق و اندیشه                سبز بودن چه جرم سنگینی است

ساقه هایی که سبزتر بودند              سرخ گشته به خاک غلتیدند

باقی ساقه ها از این ماتم                 برگهای سیاه پوشیدند

نخل ها را کنده بید می کارند             بید مجنون کجا ثمر بدهد

ای که بر روی ماه چنگ زدی               باش تا صبح دولتت بدمد!

از شاعر گرامی این شعر تشکر می کنم و به خاطر داشتن این ذوق و قریحه

بهشون تبریک میگم.